2006-03-26: Nepal: Aapjes kijken bij de “monkey” tempel

Ik was meteen weer begonnen met internetten, want gisteravond begreep ik dat we naar de monkey tempel gaan. Ja het is waar. Voor kameraad “monkey” hebben ze een tempel opgericht. Deze maat van me had het eerst wat minder mee, maar heeft in de laatste jaren een leuke vrouw gevonden en de eerste baby is geboren. Jaren leeft die gozer in een klein appartementje en drinkt de nodige versnaperingen en binnen een jaar draait dat om naar een koopwoning, een gezin, een kind. Nu alleen de hond nog zeg maar.

Voordat we er heen gingen heb ik alles afgewerkt voor wat ik kon en omstreeks 14.00 uur liepen we daar heen. Waarschijnlijk zal ik Jos en Rensy wel missen daardoor, maar ja ik moet nu eenmaal aapjes kijken, Haha. Eerst heb ik in de tussentijd al een berichtje van het web-log weggehaald en nu kom ik niet opdagen. Hoe slecht kan je introductie zijn.

Ook Zelva is mee naar de Monkey tempel. Een Nederlandse dame die een maand alleen reist door Nepal. Ze heeft ook een camera mee en met een man of 6 zijn we net een leger fotografen als we aan de voet van de tempel berg de kinderen en mensen fotograferen. Ik eet nog een cakeje als ontbijt en daarna bewonderen we de eerste apen die ons tegemoet komen.

Boven op de berg is een grandioos uitzicht over Kathmandu. Je ziet de vliegtuigen aan en af vliegen. Om de tempel vliegen allerlei roofvogels en de apen vermaken ons. Af en toe zie je een aap die je aan lijkt te willen vallen. Vooral als je oogcontact met ze maakt worden ze erg wild, die gekke beesten. Rond de tempel zijn allemaal Tibetaanse mensen die presentjes verkopen voor toeristen. Af en toe zie je een aap wat stelen en de eigenaar er achter aan hollen.

Onderweg zit er een klein kind midden voor de Stupa van zich af te schijten. Door de knietjes en midden op straat legt hij voor de lengte van het kind een drol neer, waar de apen u tegen zeggen. Hier kan dat gewoon. Maakt niet uit. De religieuze Stupa kan best een beetje mest gebruiken en iedereen laat het gelaten toe, terwijl het kind om zich heen zit te kijken van mamma waar ben je. Je moet mijn kontje afvegen !

De tempel is een grote Stupa in het midden met daaromheen een aantal speciale gebouwen voor gebeden en ronddraaiende delen, waarmee je de gebeden naar de goden kan sturen. Je loopt altijd linksom en overal staan beelden./ het is alweer 30 graden minimaal. Het is ook zo naar om achter die laptop weg te komen. We struinen zeker een uur tot 1,5 uur rond en gaan we gezamenlijk verder naar de gouden boeddha aan de andere kant. De duizenden Nepalese vlaggen begeleiden ons en om ons heen lopen tientallen boeddhistische monniken.

Het is leuk om dit te bekijken en een van de eerste objecten die ik daadwerkelijk ga bezoeken in Kathmandu na al die weken. Op de terugweg eten we bij een klein goedkoop restaurantje buiten Thamel. Ik twijfel echt of ik wel en biertje wil. Het is tijd voor budgetten en dat bier hakt er flink in. Maar zoals Zelva zei, hoort een biertje bij het reizen. En deze smaakt heerlijk.

Op de heen en terugweg lopen we langs een heilige rivier. Deze is zo zwart dat je er niet eens in de buurt wil zijn. Direct ernaast laait een vuurtje op. Hier wordt in de openlucht iemand verbrand. Het is raar te realiseren dat dit gebruikelijk is. Zo in de open lucht en we lopen er op 10 meter afstand langs. In de zwarte rivier lopen 4 jongens wat zaken te wassen. Zij zullen er niet ziek van worden, want ze zijn het gewend,maar toch. De combinatie alleen al…..

Als we terug zijn in Thamel ga ik nog snel naar het internetkantoor waar ik Nance nog even tref. De anderen zijn al naar huis. Gemiste kans dus. Ik had net wat inspiratie opgedaan van die apen zojuist, maar goed. Volgende keer dan maar weer dan.

In Tom en Jerry’s zijn we deze avond. Hier komen we ook de Engelse dames weer tegen en smaken de pintjes goed. We spelen poule en ik doe voor de gein ook een keer mee. Sanchief neemt mijn camera een keer over en ik krijg de meest wonderlijk plaatjes terug op mijn camera. Mijn baard in combinatie met een pouletafel. Gekke bekkend trekkende engelse dames en een boel gezelligheid.

In de hoek hangt een bord van Dragoman. De naam van de Bulgaarse goedzak die teveel geld aan ons heeft uitgegeven. We maken er maar een foto van. Misschien kunnen we er nog wat leuks mee doen.

We gaan later ook nog door naar de Ierse pub, oftewel danscafe. Dat is een beter woord. Hier wordt je gek van de Nepalesen en met de dames op de dansvloer dans ik de avond nog even rond. Het is wel lachen. Die engelse grieten lopen continue gekke bekken te trekken en de draak aan te steken met de Nepalesen en ik doe natuurlijk braaf mee als de stille underdog (?!)

Als we weg gaan, gebeurt er wat vreemds. Ik hou er niet zo van, maar goed weglopen zit niet in mijn aard. De dames geven aan dat ze cocaïne gaan halen en ik loop even mee gedurende een paar minuten, maar realiseer me dat ik hier niets mee te maken wil hebben. Als afscheid neem en weg loop, blij ik toch op gepast afstand het tweetal even volgen. Ze zitten midden tussen de Nepalese straatschoffies op zoek naar die enen deur waar een paar gram te halen is. Zo verschrikkelijk als ik het vind loop ik met ze mee zonder dat ze door hebben dat ik er ben en als het me genoeg is, loop ik er heen om te zeggen dat het wel welletjes is. Eerst schrikken ze dat ik er nog ben en direct daarna vertrekken ze ook naar huis en zet ik ze af bij het hotel. Een beetje jammer van de party animals, maar ja ze zijn oud en wijs genoeg. Daar kan ik toch niets aan veranderen. Gelukkig is er verder niets gebeurt. Er was toch niets meer te doen in de disco’s en de straten waren leeg bijna dus het is maar beter ook zo.