2006-03-24: Nepal: Back to Kathmandu

Al vroeg word ik wakker en begin meteen met opruimen. Het is een mooi moment om alle overtollige zaken die ik niet meer nodig ben, weg te gooien of weg te geven, zodat we wat meer ruimte krijgen in de Landrover. De barbecue geven we aan de bediende en ook een riem van Honeywell die ik lange tijd terug eens heb gekregen. Ik doe er nu niets mee en hij is er blij mee. Zo zijn er nog wat meer kleinigheden, maar het mooiste is de grote doos condooms die niet meer nodig ben. “Toevallig” is de geldende einddatum februari 2006 volgens de sticker. Haha, ik kwam deze tegen toen ik de back pack inpakte. Had deze meegenomen uit mijn huisje en in de tas gestopt en daarna nooit meer over nagedacht dat ik die bij me had. Stond ook best raar te kijken toen ik mijn tas inpakte en een grote doos met condooms tegenkwam. Ik heb er niets aan en als ik deze doos aan de bedienden geven, liggen ze helemaal in een deuk. Dat zal ze vast wat leuke avondjes geven, hahaha. Been there done that.

Margreet haalt in de tussentijd wat broodjes en Alex loopt daar achter aan om er ook een te kopen als hij aankomt. Het kost 2 uur om de auto weer een beetje in te pakken, maar dan is het ook weer O.K. en zijn we klaar voor vertrek. Als alles is ingepakt en alles is betaald rijden we dan ook snel weg.

Ik rij vandaag en Alex mag naast me zitten om een lesje Nepalees verkeer te krijgen. Het is niet echt dat ik zo beroerd rijd, maar dat verkeer hapert en stottert en door de bochten in de bergen, haal je wel eens wat manoeuvres uit. Af en toe Alex stijf in de stoel als ik een vrachtwagen inhaal om mijn snelheid te behouden en dat vlak voor een bocht. Haha, voor ons is het standaard geworden. Je moet wel zo rijden, anders maak je dubbele uren. Het wordt helemaal gortig als het weer boven de 30 graden is en blijkt dat er nog steeds lucht in de remleiding zit. IK trap de rem in als een vrachtwagen pardoes voor me op de rem gaat en ik met volle macht het pedaal intrap. Echter je moet pompen anders krijg je geen druk. Ik kan alleen de rem niet loslaten, want dan ben ik te laat en zit ik tegen de vrachtwagen aan. Als alles weer net goed gaat kijk ik Herbert een keer aan van maatje, dat had al verholpen moeten zijn. En vanaf dat moment rij ik pompend remmend de berg af naar beneden.

Onderweg komen we in een file terecht. De “stomme toerist” Sander rijd langs de eerste 50 auto’s en vrachtwagen naar voren. Ik zie wel waar ik terecht kom. Als iemand insinueert dat ik wellicht terug moet, vraag ik of er een checkpoint is? Haha, niet dus. Het schijnt een botsing tussen een fietser en een auto te zijn geweest en de lokale bevolking was er zo zat van, dat ze het hele verkeer 3 uur hebben platgegooid. En geen politieagent die er naar kraait. Zeg het maar. Ons kost het een klein uur totaal denk ik en rijden we rustig weer verder.

In de landschappen naast ons wordt het land bewerkt. Buffalo’s trekken een metalen frame of ploeg door de grond om de modder grond los te maken en daarnaast worden door de vrouwen nieuwe rijstsprieten in de grond gepland. Alles gaat met de hand en hele dorpen zijn hier te vinden lijkt het.

We rijden continue tussen de 200 en 500 meter, maar vlak voor Kathmandu gaan we de lucht weer in naar een hoogte van meer als 1200 meter. Hierachter komt Kathmandu weer in beeld. In de vallei staan we ook weer een uur vast denk ik. Het is topdruk en stap voor stap rijden we naar binnen. Voor ons verschijnt de grote gouden boeddha naast de monkey tempel, waar ik wat foto’s schiet.

Via de Lonely Planet vind Margreet het hotel waar we de Landrover kunnen parkeren. Ik kan mooi in de landrover blijven slapen totdat deze naar de garage gaat later deze week.

Alex vind een ander goedkoper hotel voor hem en in de avond spreken we af om gezamenlijk te eten. Als we weer samenkomen dan lopen we ook nog eens pardoes John tegen het lijf. Hij is al terug voordat we verwacht hadden. Zijn vlucht ging eerder en helemaal hyper verteld hij zijn belevenissen.

In Fire en Ice gaan we pizza eten. Eindelijk een pizza dan. Volgens Margreet een van de betere plaatsen voor een ouderwetse pizza. Het is de start van een gezellige avond en de verhalen worden nog eens stap voor stap doorgenomen onder het genot van een biertje.

Vooral de situaties in de landrover laten Alex nog een keer fronsen. Welkom in het verkeer van Nepal. En dat is nog een paar schalen lichter als Iran en Pakistan kunnen we jullie vertellen.