2006-02-23: Pakistan: Sufi, de afkorting voor sufferd?

Sufi’s staat in de boeken als “Islamitische mystici” en wordt herkend aan de grote weelderige baard, gelijkwaardig met mijn opgebouwde exemplaar van de afgelopen 5 maanden. Of beter gezegd, ik lijk op een Sufi en wordt ook dagelijks als Sufi aangesproken, zei het voor de fun. Vandaag is het donderdag en dat schijnt een bijzondere dag te zijn in Lahore. Sufism en Qwali muziek slaan de klok rond en we hebben vandaag gekozen als bekijk Lahore dag.

Lopende door de prachtige oude stad test Herbert zijn camera uit en ik knip ook maar de nodige plaatjes om zeker te zijn dat we foto’s hebben. Het kan altijd dat het niet goed werkt met de camera van Herbert. Er valt nog veel te leren met de duizenden functies van de net gekochte camera.

In een van de moskeen nabij de oude stad vind volgens de Lonely Planet het uitvoeren van Qwali muziek plaats. Onder een grote moskee, waar veelmensen samenscholen om samen te zingen, zit een grote ruimte waar groepen omste beurten plaatsnemen met 10 tot 15 man. Enkele trommels en allemaal klappende handen en een enkele trekzak luisteren het geheel op, terwijl een of twee zangers de show versieren met teksten. Soms opzwepend en soms minder fraai. Erom heen zitten allemaal mannen van 30 tot 60 die geld strooien en geven aan de optredens. Een vorm van waardering uiten. Anderen hebben rozenkransen om en delen doeken uit als blijk van waardering. De mensen met respect zitten vooraan, waaronder ook Malik met de backpacker club. De Iranese vrouw, de Duitser, maar ook de rare Amerikaan zijn er en maken veel foto’s net zo als wij. Naast me is een klein vrouwtje komen zitten, die foto’s van haar man had gemaakt, die net zijn eerste optreden had gehad. Het waren Amerikanen, duidelijk op zoek naar zich zelf. De andere Amerikaan die ik net bedoelde loopt hele dagen in ontbloot bovenlijf en jurken rond en komt waarschijnlijk rechtstreeks uit India. Zijn lange haar en excentrieke verschijning maken hem net een vrouw. Misschien moet hij maar terug gaan naar India om deze zijde beter te leren kennen? Het lijk wel een sekteleider als je het mij vraagt. Maar goed je mag niet oordelen op uiterlijk heb ik wel eens geleerd.

De muziek is leuk om een keer bij te wonen en na een uur nemen weer afscheid en vervolgen we onze eigen weg. Via kleine straatjes en oude gebouwen lopen we door naar het fort en de grote moskee. Het zijn prachtige gebouwen en ik moet eerlijk zeggen dat het fort me wat minder boeide als zag het er van afstand prachtig uit.

De hele dag worden we aangesproken door de Pakistaner en aan het einde van de dag ben ik het ook zat. Er komt een gladjakker die goed engels spreekt aanlopen voor een praatje en ik wil gewoon zo moe in de poten als ik ben foto’s maken. Als ik de schoenen uit doe om de moskee te betreden, vertel ik hem tegelijk dat hij weg moet gaan en dat ik geen gesprek wil en als hij aan blijft dringen zeg ik hem ronduit:”You are a smooth talking Guy and i don’t want to talk. You know you’re way to good and i am fed up with talking now. So go !”, waarop hij antwoord:”So you think I am eccentric.” Ik kan niet anders als zeggen”No that’s not what I said” en nog wat in de bijna boze bui zeg, maar hij blijft aandringen en loopt later we als ik echt bot wordt.

De zon zakt langzaam weg achter de aardbol en de meest fantastisch lichten worden op het fort en de moskee geworpen. We genieten van het moment en praten nog wat met een Pakistaner die in Italië woont en nu met zijn familie foto’s van ons en zich zelf maken. Even later komt de smooth talking guy weer terug en praat tegen Herbert en zegt hem dat ik niet echt aardig ben en de islamieten niet zo moet behandelen. Wij Europeanen denken allemaal hetzelfde……..?! en ik schiet erop in, want hij praat gewoon bullshit en onwaarheden en dat mag niet. Ik vertel hem nogmaals met lichte stemverheffing dat hij de zoveelste vandaag is die me aanschiet en dat ik daar even geen zin in had en dat hij na blijven aandringen de boodschap maar niet lijkt te begrijpen. Daaroverheen zeg ik hem zeer duidelijk dat hij niet zo moet generaliseren met zijn “jullie Europeanen” en dat ik nooit woorden als terrorist en arrogant gebruikt heb. Hij wil duidelijk alleen maar horen wat hij zelf wil horen en wijzende met zijn vinger naar loopt hij half weg. “Wacht maar, straks, buiten de moskee. Dan zullen we wel zien wat je er dan van vind” en zijn ogen verraden zijn kortzichtigheid. Wie is er onwaarheden uit de kast aan het trekken. Ik heb hem alleen maar heel duidelijk en bot gezegd dat hij op moet zouten en niets anders, maar daar lijkt de eergevoelige Pakistaner niet tegen te kunnen en intimiderend loopt hij weg met het “heilige” vuur in de ogen.

Ik vind het erg zonde voor hem dat hij zo’n vertekend beeld heeft van mensen, maar ja daar kan ik niets aan doen. Ik zal de laatste zijn die de islamiet beledigd in het algemeen op zijn gewoontes of zeker religie, maar het is onterecht om onwaarheden te lanceren en deze individu is een schoolvoorbeeld met zijn stoere leren jasje en zijn zonnebril. Ik heb lak aan die gasten om maar generaliserend even door te praten. Doe wat met je leven als toeristje pesten.

Op de weg gebeurd verder niets en ik zie hem niet meer, maar ga hem ook niet uit de weg. Voor de zekerheid de camera even onder mijn shirt gedaan, is het ergste wat me kan overkomen een blauw oog op het moment. Als het moet dan moet het maar en ik wacht rustig af, maar er gebeurt gelukkig niets. Wat heb ik en zal ik een hekel blijven houden aan dit soort dingen en kortzichtigheid, maar ik weiger om me te laten intimideren om niets!

Herbert en ik bekijken de foto’s en nemen alles nog een keer door als we bij een cafe naast de schitterende plek op het dak gaan zitten. Het is een schitterende locatie en we hebben een nummer 1 plek. Ondanks dat het licht uitvalt als je stoel beweegt en het tafeltje te klein is voor drie borden, zien we een van de grootste moskeeën ter wereld, zoals je de Deventer toren in de avond ziet, kijkende vanaf het dak van het stadhuis. Alleen het fort en de moskee zijn wat groter hier en over 180 graden blikveld zie je alle verlichte gebouwen.

Na een zeer goed maaltijd ook lopen we door de oude stad langs de dancing girls straten (alias hoerenbuurt), naar de food street aan de andere zijde van de oude stad. Overal staan kleine mausoleums en branden er kaarsjes en rustig lopen we naar een riksja die ons voor 70 roepie naar de andere kant brengt voor een swingende avond Sufism (!).

Het is een hobbelig ritje en de man heeft zeker haast en scheurt iedereen van de sokken om ons heen. Lachend zitten we achterin en no time staan we voor een grote menigte. In een moskee wordt gezamenlijk gebeden lijkt het waarna iedereen op de grond gaat zitteen in kleermakerszit en er eten wordt uitgedeeld. We raken in gesprek met engels sprekende man die met name in the Northern Areas woont, maar hier vandaan komt. Hij legt een en ander uit van het gebed en het eten en vertelt dat de Sufi’s straks aan het werk gaan hiernaast. We worden bekeken door tientallen mensen en vooral de jongeren komen naast ons staan, waardeoor ik met enige regelmaat mijn kleding check, opdat er geen spullen verdwenen zijn. Ik blij sceptisch in sommige omstandigheden.

Op het plein naast ons is bijna de start van een optreden en iedereen loop naar binnen. We weten niet goed wat er komt en laten het op ons afkomen. Ik koop nog een halsbandje en probeer uit te vinden wat het betekent. Voor een schamele 20 roepie is het mijn bezit en de eerste keer dacht ik 3 roepie te moeten betalen. Naast me stond een zwerver of arme man, die de ander wou hebben als ik zou betalen en heb het geld weer teruggegraaid onder het mom, dan maar geen ketting. Ik heb al twee dingen om de nek hangen en deze kan er nog wel bij bedenk ik me later en nu is het geen probleem om het tegen de juiste prijs te krijgen. Na wat lekkernijen geproefd te hebben en een coca colaatje gaan we naar binnen, waar we direct worden opgenomen in de blowende mensen massa.

Sufism is blijkbaar verboden, maar wordt hier gedoogd en politie komt er niet op af. Het is superdruk en de Stony Tony’s om me heen vinden het prachtig. Het lijken wel verdomde hippies in opleiding hier. Ik had in het eerste half uur al 80 keer stoned kunnen worden, maar dat lijkt me niet zo’n goed plan hier en we blijven rustig op de grond zitten terwijl ik mijn laatste sigaartjes op paf.

Na een half uurtje beginnen de eerste trommels te raffelen en twee zwaar bebaarde mannen trommelen ritmisch weg al is het niet meer als eenzijdige trommelmuziek. Er staan dan mensen op die zichzelf Sufi noemen en wanen zich in een trance en laten hun lichamen de meest maffe bewegingen maken. Het ziet er niet uit en lach maar vrolijk mee met de Stonies….

Af en toe krijgen we stukjes bamboe of een koek, waarna regelmatig de jointjes in sigarettenfilters weer langs komen zeilen. De gastvriendelijke mannen om ons heen beginnen steeds duffer te kijken en af en toe verdwijnt er iemand. Het is gewoon een gedogen uitvlucht om stickies te kunnen roken lijkt het, terwijl wat verouderde hippies een dansje maken op de dansvloer, die voller en voller wordt. Vanmiddag liep er een mannetje in roze kleding met zijn toverstafje rond. Hij werd geweigerd en eruit gezet leek het, maar nu eist hij de dansvloer tot zich toe samen met een wat dikkere Olivier Bommel en wat langharige derwisj mannen met lange tovenaarsharen.

Het wordt drukker en drukker en van 12 tot 2 treden de broers op die in de Lonely Planet staan. Een stoere man met forse baard is gedurende een uur met zijn broer aan het in roffelen, waarna de bewaker ruimte maakt voor het optreden, wat hem niet goed lukt. Soms bedenk ik me dat het wel link si waar we zitten. Temidden van 4 muren en tussen heel wat Stonies en ik kan geen kant op als het tegenzit, maar goed. Kleinigheidje hou je toch.

Als we er genoeg van hebben en Herbert zijn camera tot ontelbare keren heeft uitgetest, staan we op en nemen we afscheid, waarna vrijwel meteen het optreden begint. Het was blijkbaar nog niet klaar. Kleine bebaarde mannen dansen in trance rond en de trommelaar swingt ook sierlijk rond. Als we het gezien hebben en nog even een opstootje meemaakt, waarbij Herbert meteen van zich afschopt als hij bijna omver wordt gedrukt, gaan we naar huis met een riksja die bijna zonder gas zit.

Ik weet niet wat ik van Sufism moet denken. Oude hippies die zijn blijven hangen? Ja dat wel, maar de jeugd grijpt het aan om zich te vergrijpen aan drugs onder het mom van ik ben een Sufi. Er zit niet zoveel verschil in met Nederland. Alleen het uit zich anders hier. We hebben house party’s waar mensen in trance de hele wereld mooi vinden. Een manier van plezier maken en gedoogd drugs gebruiken. Hier doen ze het zelfde onder de oude traditionele noemer Sufi, of was het nou sufferds…..