2006-01-26: Pakistan: Travel shoppen in een Pakistaanse hoofdstad

De wekker doet zijn werk en de hete douche doet de ogen openen en we rijden al vlot naar de ambassade van Nepal, waar we zonder moeite de Visa procedures in werking zetten. De pasfoto’s en fotokopieën hebben we bij ons en morgen moeten we terug komen om alles op te halen rond een uur of 12. De dieseltank lekt nog steeds en daar gaat Herbert deze middag mee aan het werk evenals met het algehele onderhoud aan de robuuste maar onderhoudsgevoelige Landrover.

Op mijn programma staat vandaag het incasseren van plattegronden, nieuwe GPS kabel, Lonely Planet, schoonmaakset voor de camera, externe lader voor de camera, het simlock vrij maken van de telefoon, kijken naar een broek met zakken aan de zijkant, werkend maken van mijn Pakistaanse Paktel Sim en wat kleine bijzaken zoals het kopen van lege DVD’s.

Ik ga lopend door de straten van Islamabad met het tasje op de rug. Het is lekker om even alleen op stap te zijn en ik ben ik no-time weer helemaal in vorm. Bij het winkelcentrum vind ik voor 60 roepie iemand die me mijn telefoontoestel simlock vrij wil maken. Het toestel zou simlock vrij moeten zijn, maar tijdens een reparatie in Nederland vlak voor de vorige zomervakantie hebben ze blijkbaar mijn simlock er weer op gezet. Nu kan ik het telefoonkaartje niet gebruiken van Pakistan. Eerst komt er naar lang wachten de melding dat het niet mogelijk is, waarna ik wat doordring en naast de beste man komt zitten en hem wat bespeel. De kabel maakt geen contact en ik maak zelf de contacten even schoon. Na veel doordringen krijgen we de communicatie aan het werk, alleen is het noodzakelijk geworden om een nieuwe flash in de telefoon te zetten. Resultaat is dat alles in het engels is i.p.v. Nederlands. Nu kan ik mijn hele woordenboek opnieuw in het toestel tikken, maar gelukkig heb ik alle foto’s en telefoonnummers behouden. Gelukkig wel.

Via wat omwegen kom ik uiteindelijk in Blue Area en Jinnah Supermarkt terecht. Dit zijn grote op westers lijkende luxe centra met alle hoge standaarden van dien. Ik maak me ook snel tegoed aan wat donuts van Dunkin Donuts en een fastfood maaltijd in ene lokale soortgelijke Mac Donalds. Bij de boekwinkels vind ik de Lonely Planet en Kaarten van Pakistan. Het wordt me langzaamaan duidelijk dat ik voor GPS beter in andere steden kan gaan kijken. In Jinnah Supermarkt vind ik uiteindelijk mijn lang gekoesterde broek met zakken aan de zijkant. Deze is loszittend en kan op drie plekken worden afgeritst. Perfect voor een reiziger dus.

Bij Paktel dien ik nog een klacht in. Bij de provider van het paktel netwerk meld ik dat mijn berichten in Nederland niet aankomen, maar zoals ik inmiddels gewend ben vanuit Nederland moet je bij deze organisaties niet aankomen voor service. Ik zie voor me wel een Russisch stel, waarvan de dame in een lange rok met blote benen over straat loopt. Geweldig ! Zelfs een lange rok valt me nu al op. Hoe ver ben ik gezakt inmiddels na ruim 4 maanden reizen…… Het wordt tijd om voor mezelf te zorgen, ook al is het digitaal of mobiel…….! Ik probeer nog stiekem een foto te maken van de dame voor de hippie trail, maar de foto wordt blurry…. Helaas Patrick van Dij moet nog even wachten op zijn begeerlijke digitale dame die hij bij ons heeft aangevraagd via de website.

Moe en uitgewandeld kom ik terug bij het hotel waar ik neerplof. Herbert is het niet gelukt een nieuw filter te vinden, maar de tank is weer gemaakt. De dop van de tank met hierin de tankmeter bevestigd was losgeschoten hadden we al gezien eerder deze dag en deze zit nu weer vast. Er is de goede hoop dat de meter nu ook beter zijn werk doet en niet blijft steken bij een kwart van de tank op de wijzer van het dashboard. Waarschijnlijk hebben we toch een foutje gemaakt door weg te rijden op de voorste tank, terwijl de achterste vol zit. Al het overschot van de voorste tank komt dat in de volle achterste tank, wat een drukopbouw veroorzaakt en daardoor de tank open drukt.

In de avond brand ik alle DVD’s af en kijken we wat films op de televisie. De Zwitsers komen ook nog langs en we nemen alle zaken door die ik gekocht heb en natuurlijk allemaal met de nodige inkoopvoordelen. Ze zijn erg geïnteresseerd naar de winkel die ik gezien heb met North Face jassen voor 2000 Roepie (kleine 30 euro). Deze jassen waren erg gaaf, maar ik heb al een goede jas gekocht en heb de kans laten schieten. We nemen de CD van Encarta nog even door en zoeken wat dingen op die in de encyclopedie te vinden zijn. Het zijn vooral de biertjes die heerlijk smaken als vanouds. Ook al gaat mijn voorkeur toch uit naar Nederlandse biertjes.