2005-12-17: Iran: Dutchglobetrotters op Iranese landelijke televisie

Deze dag brengt niet heel veel in de start. Ik ga er samen met Olivier vroeg uit en werk de e-mail weg. In het internetcafé kom ik Steven en Marloes weer tegen. Ze zijn gearriveerd In Yazd en hebben een paar van hun mooiste fietsdagen achter de rug en dat kan wel kloppen denk ik, want voor ons waren het ook een paar van de mooiste dagen.

Na een paar uur komen Sarah en Herbert ook binnenstruinen. Na 5,5 uur stop ik na weer een leuk gesprek op MSN en zoek de Zwitsers op rond 4 uur in de middag bij de plek waar de zon onder zou gaan voor ons deze dag. De Zwitsers staan op het dak naar me te zwaaien. Het is een traditioneel sport instituut waar om 6 uur en half negen een voorstelling van te zien is. Naast ons staan een p[aar mannen met een paar camera’s en ik schiet ze aan wat ze aan het doen zijn en wat er gaat gebeuren en complete opname volgt. De man is van de landelijke Iranese TV en maakt opnames van de minder bekende plekken in Iran. Een complete uitleg van de badgirs en van de traditionele sporten volgen op de dak van de locatie. Over enkele weken zullen we op tv zijn , maar we zullen het vast niet meer zien.

Later maken we kennis met de bekende sporter die ook een interview geeft voor tv en ik probeer wat van de spelletjes uit. Natuurlijk missen we weer de zonsondergang.

Tussendoor haal ik Herbert nog op, maar die heeft weinig zin vandaag en die blijft in het internetcafé. Nadat Olivier zijn camera heeft gemaakt en ik wat zoetigheid heb gegeten, lopen we door de bazaar en neem ik afscheid van iedereen. Ik loop de andere kant op, opzoek naar een goed internetcafé en ik vind deze. Hier zitten ook Marloes en Steven weer die hun site aan het uploaden zijn. Ik kan alle bestanden uploaden en spreken via de webcam met de personen die ik tegen wil komen. Ik probeer ook de mailinglijst eindelijk uit die ik heb aangemaakt en wil 2 filmpjes door sturen. Helaas lukt dit niet. Dit is ronduit een van de beste cafés die ik ben tegengekomen en alleen de eigenaar vond me minder gezellig toen ik de webcam opeiste die hij me eerder had beloofd.

Ik loop terug om half 1 ’s nachts en het is heerlijk rustig. Alle drukte is weg en het lijkt net Nederland in de avond. Overzichtelijk, goed verlicht en serene rust en een moment van nadenken heeft alle tijd gevonden, die deze nodig heeft.

Wat de kan de wereld toch fijn zijn als alles klaar is wat je klaar wilt hebben en je iedereen gesproken hebt, die je wilt spreken. Vooral dat laatste “keeps you moving”.