2005-12-16: Iran: Diaree in een badgir

In de nacht heb ik moeten rennen. De curry deed zijn werken en de hotel eigenaar deed net op tijd open. Wel een slechte nacht gehad dus ‘s ochtends niet voorruit te branden. De douche maakt een boel goed en na een rustige start met thee en koffie gaan we de stad in.

Deze dag wordt vooral besteed met het wandelen door de stad en het bezichtigen van allerlei moskeen en andere bezienswaardigheden uit de oude historie. In Yazd hebben ze badgirs als ventilatiesystemen. De stad is opgebouwd uit oude met modder gebouwde huizen en hierboven uit steken de torens die ze badgirs noemen. De windvangers laten de wind naar beneden komen en het wateroppervlak van de onderliggende waterkanalen koelen deze wind af. Daarna word de verkoelde lucht gebruikt om de ruimtes te koelen, waarin men leeft.

In de Jameh Moskee zou een ritueel plaatsvinden , waarbij vrijgezelle vrouwen met een herkenningsteken een sleutel kunnen vangen, die erop duid dat ze gaan trouwen binnenkort. Helaas zien we weinig van het ritueel, maar bezoeken we wel de onderliggende waterkanalen.

We zien onderweg een grote groep mensen verzameld over staat lopen. Een soort Imam zingt. Blijkbaar wordt een belangrijk man begraven en heeft deze vele volgelingen. De hele straat is gevuld.

Yazd is voorzien van vele studenten en mannen die engels willen spreken. Deze dag ontmoeten we een leraar die ons een halve dag volgt en ook ’s avonds weer op komt duiken. Andere studenten spreken ons ook aan. Sommigen lijken niet te begrijpen dat we de stad willen zien en af en toe de mensen willen spreken. Als het aan de inwoners van Yazd ligt, heb je de hele dag gesprekken. “Mister are you Busy” en “What do you think of Jesus, is he the child of God” achtervolgen ons de hele dag en af en toe lopen we gewoon door.

Uiteindelijk missen we de zonsondergang op de bezienswaardigheid van waar het prachtig zou moeten zijn en lopen we langzaam terug naar het hotel. Onderweg halen we snoep en maken we ons op voor een kebap van kameel. De makkelijke dieren uit de woestijn komen vandaag op ons bordje als “stew” en het smaakt heerlijk met een paar frieten erbij.

Kameel smaakt als rundvlees. Het is taai met een sterke geur en smaakt best lekker. En het is wat anders als het gewoonlijke vlees zoals we het kennen. Na een waterpijp en een thee maken we een nachtelijke wandeling door de kleine straatjes en doodop duik ik het bed in.