2005-10-29: Bulgarije: Betalen en schoonmaken

We zijn wakker geworden bij Dani and Toni en hebben afgesproken morgen weer te komen met de auto als alles klaar is en alles afgerond. We zijn vandaag precies 1 maand en 1 dag in Bulgarije. De visa zijn verlopen en we hopen maar dat dit geen problemen oplevert aan de grens. We zullen zien.

Eenmaal aangekomen bij de auto wordt alles nog dichtgeschroefd en afgewerkt. Het wordt tijd om te betalen en ik start met alles uitpakken. We maken alles schoon. De rekening die we zien is een vodje en ik wil graag een beter gespecificeerde rekening. Herbert handelt het verder af en aan onze wensen wordt toegekomen. Er is e.e.a. uitgezocht in Nederland betreffende de mogelijkheden voor teruggave van de BTW. Waarschijnlijk is het hiervoor te laat, maar goed ik blijf hopen dat we de BTW terug kunnen krijgen. Op de rekening staat alles gespecificeerd en we kunnen hierop in ieder geval met een goed verhaal bij de grens komen. Waarschijnlijk zal dit ook wel verkeerd gaan, maar ja… we moeten een gokje wagen.

Daarna moeten we betalen en de rekening komt neer op een kleine 1100 euro., waarvan de helft de rekening is voor de manuren. Voor Nederlandse begrippen een goede deal. Voor Bulgaarse begrippen zijn we waarschijnlijk teveel kwijt. Het vertrouwen en de middelen die tot onze beschikking stonden waren groot en alle vermelde onderdelen, waren te herleiden en reëel. Kortom we hebben een redelijk goedkoop gereviseerd motor en met name de onderdelen maken het duur. We hebben alles maximaal bekeken en alles drie keer omgedraaid. Achteraf leer ik er van dat we soms dingen op hun beloop moeten gaan. Die verander je niet. De berekening die we er zelf op los hadden losgelaten kwam uit op 1250 euro en we hoopten op 1100 euro uit te komen. Dit voordeel zou moeten zitten in een lagere uurloon die Vesco door zou rekenen. Het geheel hebben we doorgecalculeerd op de tarieven die hij initieel heeft geroepen en zijn daarna doorgerekend op het aannemelijk benodigde aantal uren volgens Herbert. Alle posten van derden, zoals vlakken van de kop en extra kosten voor nieuwe onderdelen hadden we al boven water en deze hebben we met 10 % ruimte aangehouden.

Dit was voordat de motor drie keer los moest en voordat we de tegenslagen hadden met de radiateur, de oliepomp revisie. Uiteindelijk komt dat neer op een op flinke portie meer en minder werk normaal gesproken. De rekening komt echter op 1100 euro nu en uitgaande van een kleine 10 euro per uur en 56 benodigde werkuren hadden we dat gebudgetteerd op ongeveer 560 euro.

Uiteindelijk zijn dus de meerprijzen van de extra benodigde materialen voor de tegenslagen vereffend met de 10 % ruimte in deze post. En zijn de bedragen voor de uren gelijk met onze berekening. Voor mij betekend dat de nacalculatie klopt met de initiële calculatie en dat Vesco of in eerste instantie te hoge uurtarieven heeft neergelegd, waarmee hij de tegenslagen aan uren af kan dekken of hij heeft het risico verder voor zich zelf genomen van de tegenslagen. Enerzijds netjes, anderzijds heeft hij in eerste instantie hoge bedragen geroepen om zijn risico’s af te dekken. Ik denk dat normaal is voor een service bedrijf. Ook in Nederland.

Herbert heeft een andere visie en vind het raar dat de extra uren gemaakt door de monteurs niet terug te vinden zijn in de rekening. Uiteindelijk vind hier net een discussie plaats tussen een monteur (Herbert) en een verkoper (sander), waar niet uit te komen is. Herkenbaar voor mij is dat de praktische man niet wil concluderen dat een calculatie gebaseerd op aannames uiteindelijk kan kloppen en dat elke moertje en boutje ergens terug te vinden moet zijn. Daarnaast leert het voor mij ook dat het soms toch nodig is om discussies af te kappen aangezien er geen eer te behalen is. De feiten vertellen alles, maar als het dan voor je op tafel ligt is het nog niet voldoende en wordt al het mogelijke in werk gesteld om dat van een andere zijde te belichten. Ook als dat niet helemaal te onderbouwen is.

Waarschijnlijk Herbert het tegenover gestelde denken. Dit is een klassieker inmiddels geworden voor me.

Blijkbaar moet de waarheid dan in het midden liggen en Herbert, de man die zegt dat dit niet (of nooit) mogelijk is, beweert nu het tegenover gestelde. Ik kan de discussie eigenlijk wel goed waarderen en ik herken het uit het bedrijfsleven….van welk bedrijf ook alweer…. eindeloze discussie en aan het einde klopt het nog niet. Zoals Alphons (collega verkoper Honeywell) het al zij, het kon nog wel eens lastig worden voor me in India. In ieder geval zal het daarna wat makkelijker zijn om te accepteren dat sommige discussies niet brengen wat je ervan hoopt soms.

Uiteindelijk denk ik dat we een goeie deal hebben. Initieel wou ik voor tussen de 1000 en 1500 euro maximaal klaar zijn. Dit was op basis van een goeie kop. De extra kosten door de kop maken het bedrag totaal hoger. Als je eenmaal A zegt, moet je ook B zeggen en dus bestel je de kop dan maar.

Eind goed al goed en het doel heiligt de middelen. De sponsering heb ik voorlopig maar even geparkeerd. Er komt weinig reactie en de reacties die ik krijg zijn veelal met een negatieve boodschap. Helaas, maar het is hun goed recht vanzelfsprekend. We voelen ons gesteund door de familie en bekenden en we gaan gewoon met dit geld de wereld rond. We vinden wel een oplossing, alleen zal het met alternatieven moeten en niet met creativiteit op afstand. Persoonlijk contact, een leuk verhaal en netwerk zijn de key issues voor sponsering, das mij nu duidelijk. Vooral persoonlijk contact, integriteit en goede afspraken maken zijn voor mij belangrijk en weet dat dit gewaardeerd wordt. Echter de ervaring leert ook dat het vaak een bijzaak is voor bedrijven en daarom is netwerk nog veel belangrijker, zo niet een kruiwagen. Achteraf vind ik de strategie van Pierre en Hein erg goed met hun projecten opzet tijdens hun reis van 2003. Wij hebben achter met minder middelen, een oudere wagen en meer risico’s binnen een jaar op de rit waar hun een langere tijd voor uit hebben getrokken. Het koste ons veel energie in een jaar. De tijd zal het leren of we er goed aan hebben gedaan. Vandaag zagen we op de Turkse hoogvlakte echter de zon onder gaan en weten we waar we het voor doen. Normaal zou ik hier nooit komen en dat realiseren is een schoon goed. Dit pakken ze ons al niet meer af.

Dat was een stukje ingeving van mij op dit moment. Moest er even uit. Een stukje ingeving vanuit een discussie tussen mij en Herbert.

Als Herbert van de pin terug komt blijkt al snel dat we maar maximaal 2 x per dag 400 Lewa kunnen pinnen en ik ga na Herbert met zijn pas en twee passen van mij naar de pin en rij met Vesco, de monteur naar de pin.

Ik ga verder daarna verder met schoonmaken van de auto aan de binnenkant. Van Monica heb ik de schoonmaakspullen geleend en begin met zwabberen. Morgen (of maandag eigenlijk) doen we de buitenkant wel. We beloven maandag terug te komen voor het laatste afscheid met Sofia.

De mede eigenaresse, een van de drie eigenaars van de garage, heeft de rekening opgemaakt volgens onze wensen en het ziet er goed uit (zie foto) en we betalen met een stapel flappen het totaal van 2150 lewa. Een flink bedrag, maar de auto doet het weer. Gelukkig maar. Ben benieuwd of daar een loesje voor is.

We mogen de sleutel houden en blijven de zaterdagavond thuis. Hebben een paar biertjes bij ons en maken ons op voor de avond. Zondag komt Vesco nog langs en anders kunnen we de sleutel achterlaten op een afgesproken plaats. Blijkbaar toch een stukje vertrouwen gekregen.

Er is deze avond verder weinig nieuws via de digitale snelweg en heb ik nog even gesproken met Hardenberg en Co via MSN. Later blijft Herbert lang hangen in een gesprek met Margreet. Ik ga vroeg naar bed en maakt Herbert 1,5 fles Ballentines en ander rotzooi op. Niet echt verstandig Herbert……