2005-10-18: Bulgarije: Infinity

De dag begint weer vrolijk. Let’s rock ! Met onuitgeslapen oogjes druk ik de wekker van Herberts telefoon uit, kleed me aan en maak een mooie foto van een slapend tafereeltje naast me en van mezelf in de Marc Bumkens (camera voor je jezelf houden en van jezelf een foto maken met een big smile) houding.

Na een goede douche te hebben gehad en weer fris in de kleren te zitten, druip ik af naar de stad Sofia. Herbert blijft liggen en ik roep hem toe dat ik de middag weer terug ben. De mazzel…..!!! Om 9.30 uur Bulgaarse tijd zit ik weer in het internetcafé. Er is veel werk te verzetten. De mailbox zit vol en ik spreek nog een lange tijd met Axel, Hardenberg, Moeders en Nienke voor zover het kan. Ik heb nog wat lange bestanden die ik heb opgedeeld en wil versturen, maar dat gaat niet zo makkelijk. Ik moet toch een betere manier vinden om grote bestanden naar Nederland te krijgen. De meeste uplinks van de internetcafés zijn niet hoger als 6 of 9 mb dacht ik mee te krijgen de laatste weken. Ik ga ook nog op zoek naar een online kalender voor onze site en stuur een mail naar de webmaster. Er komt veel info aan. Zit nu inmiddels op minimaal 50 aangemaakte word pagina’s voor de site met allerlei info en als herinnering aan onze reis. Nu is de basis bijna klaar en daarna is het alleen een kwestie van updaten.

Alle informatie die ik kwijt wil zet ik in de reisverslagen, of eigenlijk in het online dagboek. Het is maar een naam die je eraan geeft. Ik vind het niet erg om dit allemaal te delen met de wereld. Het is onze reis en zijn onze verhalen die we voor ons zelf opschrijven. Alle persoonlijke dingen verwerken we wel in de reisboekjes, welke we op de Deventer boekenmarkt hebben gekocht. Ik ben van plan om per werelddeel een verhaal te maken over de reiservaringen in hoofdlijnen in het boekwerk van Axel, Paula en Mark, die ik op mijn verjaardag heb gekregen. Ook de wereldatlas is super handig en gebruiken we veel onderweg en bij ambassades. Ik heb hem toch meegenomen en het wordt nu mijn reisboekwerk. Past perfect in de rugtas en is handzaam. Tussendoor stuur ik nog een mail naar Rita en Frans, waarvan ik regelmatig leuke mail krijg. Net 25 jarig huwelijk gehad en dat moet gevierd worden. Een mail moet minimaal kunnen dan toch voor een goede buur. Ik heb toch een leuke tijd gehad aan de Oerdijk in Schalkhaar. Goede buren, veel plezier, allemaal zelfde slag en altijd in voor een babbeltje en geintje. Ik ben blij dat ik daar heb mogen wonen wat dat betreft. Als topper was toch wel de gehaktballenwedstrijd een paar weken voor ons vertrek, waar iedereen zo’n beetje was. Initiatief van allround gekko Axel, de welbekende. Je mag maar blij zijn met zulke vrienden. Zelfs nu op afstand hebben ze nog goede tips voor een goed feest.

Tegen de tijd dat mijn ding klaar is achter de pc is het ongeveer 16.00 uur Bulgaarse tijd en toog ik hem af naar huis. Voordat ik de bus instap haal ik voor 10 Lewa (5 euro) nog even een Sony telefoon batterij oplader. Vandaag heb ik er weer veel schik van en dat straal je dan blijkbaar uit. Een wildvreemde oude vrouw bied ik een plaats aan in de bus, die in het Bulgaars me maant om te blijven zitten, waarop haar dochter een ietwat lelijke Bulgaarse vrouw spontaan tegen me begint te praten. Ze vraagt of ik Duits kan en ze geeft aan dat ze zelf in Duitsland woont. Na een leuk gesprek vraagt ze of ik niet een keer langs wil komen in Dusseldorf bij de stationrestauratie waar ze werkt. Dit sla ik maar af door te zeggen dat ik nog wel een paar jaar weg ben. Natuurlijk is de waarheid anders en zit ik voordat ik het weet weer in de trein in Nederland.

Ik heb heerlijk uitgeslapen aangezien er toch geen werkelijke belangrijke dingen waren die vandaag zouden gaan gebeuren. Na een warme douche, het weer wordt steeds kouder en je merkt langzamerhand dat Bulgarije zich aan het opmaken voor de winter is. De koffie en het ontbijt gaan er weer als vanouds in en vandaag probeer ik een beetje aan de auto te werken maar ik verplaatst me toch achter de laptop om alle reeds geschreven verhalen eens goed door te lezen en hier en daar aanvullingen te doen. Wederom probeer ik de verbinding met draadloos internet hier voor elkaar te krijgen maar de verbinding is blijkbaar goed beveiligd en ik kom er dan ook wederom niet in. Ik heb al wel hulp gevraagd van een kennis uit Nederland die hier misschien meer verstand van heeft maar dit heeft ook nog niet het gewenste gevolg. Denk dat het dus hier gewoon niet mogelijk word, misschien bij MC’Donalds. Er blijkt daar gratis internet te zijn maar daar heb ik zo mij bedenkingen bij aangezien ik nog nooit iets gratis gezien heb van MC’Donalds. Zelfs het poppetje dat we bij ons hebben is dik betaald via een menu.

Bij Herbert aangekomen blijkt dat de douane dure BTW eisen heeft en verhoogt de import van de kop naar Sofia. Helaas, we kunnen niets meer veranderen en we wisten al dat dit ons tegenstond…..het zij zo….wat kunnen we doen. We nemen de dag door en in no-time doet mijn telefoon het weer. Gelukkig maar, right on time en ‘s avonds ga ik lekker slapen en zet de telefoonwekker weer op mijn eigen toestel die weer is opgeladen. ’s Nachts schiet ik nog even wakker en ga weer vrolijk verder met dromen naar de volgende morgen in onze reis. Ik hoor morgen van Herbert wel weer wat ik nu weer loop te roepen in mijn slaap, haha. Als je maar in gesprek blijft hebben ze me ooit geleerd en dat komt nu goed van pas.