2005-10-02: Bulgarije: Universiteitsterrein van Sofia

Vandaag hebben we besloten om het terrein van de universiteit maar eens op te zoeken. Er was ons gezegd dat we daar wel konden douchen en goedkoop eten. We beginnen zoals elke morgen met langzaam wakker worden en de nodige “ontwaak” dingen te doen. Nog voor ontbeten te hebben gaan we met lijn 604 richting stad, we zijn natuurlijk keurig betalende burgers en halen dan ook trouw elke busrit een nieuw kaartje. Eigenlijk weten we totaal niet of dit nodig, omdat er geen datum op het kaartje staat en als je hem zelf “afstempelt” in de bus komen er gewoon 5 gaatjes in. Maar een kaartje kost dan ook maar 0,50 Lewa dus daar hoeven we niet over in te zitten. Eenmaal in de stad, na onze bushalte gemist te hebben, de deur ging al weer dicht voor we er erg in hadden, hebben we eerst een bak koffie gescoord. Na hierna wakker te zijn geworden besluiten we welke richting we op gaan.

Sander dacht dat de Iranese ambassade aan een grote weg hier achter zou liggen dus die kant zijn we maar op gegaan. We komen eigenlijk direct op een groot plein terecht, “Plein van de Vrede” volgens de kaart. Hier bevind zich een groot handelscentrum waar massa’s mensen in en uit lopen dus wij er ook in. Blijkt het een soort grote overdekte markt te zijn met 7 verdiepingen. Op elke verdieping is weer iets anders te vinden. Na een broodje welke bijzonder goed smaakte zijn we de markt al beu en gaan weer op weg naar buiten. Op het dak mochten we niet terecht wat toch wel jammer was, het uitzicht had me gaaf geleken. Eenmaal buiten gaan we op weg naar de straat waar de ambassade aan zit. Blijkbaar keken we op zijn Nederlands rond want plots begint een vreemd overkomende man tegen ons te praten en vraagt meteen of wij Nederlanders zijn. Hij blijkt met een Nederlandse vrouw getrouwd geweest te zijn en 3 jaar in Nederland te hebben gewoond. Na dit vreemde gesprek met de kerel die 3 talen door elkaar sprak vertelde hij ons waar we heen moesten. Bleken we toch nog een stuk te moeten lopen maar na een goede wandeling kwamen we dan toch bij de Iranese ambassade. Deze bleek natuurlijk gesloten te zijn, kan ook niet anders op zondag natuurlijk maar nu weten we waar die zit. Wij weer op zoek naar lijn 94 welke ons naar de Universiteit moet brengen. Eenmaal in de bus weten we niet precies waar we uit moeten stappen en gokken dus ook maar gewoon bij een halte. Blijkt een goede gok te zijn want we zitten midden in op de campus, is niet echt een campus maar gewoon een deel van de stad waar alleen maar studenten wonen. Ik kon eigenlijk totaal geen universiteitsgebouwen herkennen maar ze zullen er wel gestaan hebben. We besluiten daar te gaan internetten omdat de beloofde douche niet te vinden blijkt.

Sander heeft een grote hoeveelheid data die hij wil verwerken dus ik ga tussendoor maar even buiten kijken. Ook hier blijkt er weer veel verschil te zijn in de financiële situatie van de studenten, of geen geld of veel geld. Maar na een paar koffie en wat gebabbel hier en daar keer ik weer terug naar de internet om nog even met Margreet te chatten. Heerlijk is dat, ook al ben je ver weg contact is bijna altijd mogelijk. Na een uurtje staan we weer buiten op straat en lopen wat in het wilde weg. We besluiten ergens te gaan eten maar we zien eigenlijk niets anders dan fast-food ketens dus maar weer helemaal terug naar de begin want daar zat een Thaise restaurant. Heerlijk gegeten en tijdens het uitbuiken bied de serveerster aan om ons de stad te laten zien als we dat willen. We krijgen haar email adres en besluiten om van haar aanbod aan het eind van de week gebruik te gaan maken. Daarna werd het tijd om eens een club op te zoeken om te kijken hoe het er hier aan toe gaat. Na een paar pullen bier en overleggen welke club we gaan bekijken vinden we een taxichauffeur die ons naar Club Retro Fever wil brengen. Blijkt het hartstikke dichtbij te zijn en omdat we alleen maar groot geld hebben schopt hij ons kwaad zonder geld te accepteren de taxi uit.

De club blijkt nog niet echt gevuld te zijn maar langzamerhand komen er steeds meer bezoekers opdagen. De tent is rond 12 uur goed gevuld en we vermaken ons dan ook prima. Maar blijkbaar zijn we beiden toch redelijk aan het einde van ons latijn want we krijgen woorden met elkaar om iets dat als grapje bedoelt was. Ja hoor de eerste ruzie is een feit. Dus kwaad gaan we uit elkaar maar ja samen uit is samen thuis dus we zien elkaar buiten weer om een taxi te pakken richting onze auto. Bij de auto na wat heen en weer gescheld komen we er weer uit en is alles uitgepraat. Oke ook een vette ruzie blijkt voor ons uit te praten dus ook weer een mijlpaal overwonnen.
We gaan pitten en worden de volgende ochtend met een dikke kater wakker.