2006-04-10: Nepal: Een stormachtig dagje Kathmandu

We zitten al te lang in Kathmandu, dat is zeker duidelijk en ook met de Landrover wordt het elke dag weer wat langer. Vooralsnog weten we niet wanneer we weer kunnen rijden naar Chitwan of de grens. Er is nog steeds staking en dat betekend dat alles plat ligt in Nepal. Elke dag volgen we het nieuws en weten we dat er direct om ons heen de nodige gevechten plaats vinden tussen de 7 partijen alliantie, aldus het gewone volk en de koning, aldus zijn legers en militairen. Ik denk dat het net zolang doorgaat totdat de monarchie valt en de koning wordt verwijdert.

Het is moeilijk in te schatten hoeveel gevaar we lopen als we gewoon gaan rijden. Het kan zijn dat we een ongeschonden status hebben en overal zo doorheen kunnen met onze “stomme toeristenhoofden”, maar het kan ook zijn dat we overal stenen achter onze Landrover aankrijgen. Om dan nog maar niet te spreken over het feit dat we in het midden van een demonstratie in een grote stad terecht kunnen komen. Dit kan als gevolg hebben dat onze landrover in de vlammen opgaat. In het toeristisch Thamel zijn we veilig en direct om ons heen zijn de eerste confrontaties al, die we op gepaste afstand kunnen volgen van het dak van het hotel, gezamenlijk met de locals. Raar maar waar kijkt iedereen gelaten naar het “strategospel”. De politie en militairen wachten en rusten uit. De jeugd komt opzetten en start met gooien van stenen. Als ze dichtbij genoeg zijn zegt de “generaal”:”Go”, en de militairen lopen met de net opgeraapte stenen en hun traangaspatronen achter de relschoppers aan. De straten zijn verder leeg, want het is curfew en de overheid treedt alleen op omdat de mensen niet op straat mogen zijn feitelijk. Iedereen die wordt gepakt, wordt in de cel gesodemieterd en de statistieken worden elke dag aangezuiverd met nieuwe getallen. Ik geloof dat er vandaag al meer als 1500 mensen zijn opgepakt in de laatste paar stakingsdagen.

Op een of andere manier lijkt het te verdeeld. De 7 partijen alliantie kan de vuist niet hard genoeg op tafel slaan en de gewenste grote staking in Kathmandu blijft uit. Alsof ze de mensen niet genoeg bij elkaar kunnen krijgen. Het telefoonstelsel is uitgevallen of uitgezet. Iedereen is erover eens dat de democratie terug moet komen, maar er is geen pionier die de lijnen uitzet. Elke geplande stakingsdag zet de koning meer personeel in en roept een curfew uit om dit te dwarsbomen. Vooral in de hoofdstad en in het centrum tot aan de ringweg gelden deze straatverboden. Een strategisch spel tussen de 7 partijen alliantie en de koning en zijn monarchie.

Hoe dan ook zal het er op neer komen dat we nog even vast zitten als we alle regels blijven volgen. Misschien bied het Nepalese Nieuwjaar van 13 april een uitkomst en kunnen we veilig rijden. Waarschijnlijk is er dan geen staking en viert het volk feest, waardoor de straten bevolkt zijn en auto’s ook weer rijden. Over het algemeen zijn alle zaken wel open van een uur of 6 tot 9 in de ochtend. Mensen moeten toch hun boodschappen doen en de armoedige mensen hebben hun inkomsten van de winkel, het hotel of andere straat business. We zullen wel zien.

Aangezien we toch vast zitten, Herbert nog bezig is met de landrover, heb ik mooi de tijd om mijn tijd te verdoen met de laptop. Thamel, waar we nu zijn heb ik wel gezien en de boodschappen zijn al gedaan. Kan dus rustig alles langslopen, wat verhalen maken van de laatste dagen en het enige wat nog niet af is oppakken. Dit is het omzetten van alle reisverslagen omzetten naar HTML. Eigenlijk zou Mark dit doen, maar het is nogal een helse klus en misschien kan ik het nu maar beter zelf doen. Ik heb nu de tijd en als hij het moet doen, duurt het waarschijnlijk een paar weken omdat hij zijn tijd moet verdelen. Ik kan nu in een keer alles er doorheen jagen. Het is allemaal “achterstallig onderhoud”, maar goed. Af is af en aangezien ik heb gezegd dat ik het af ga maken dan ga ik nu maar ook gewoon alles afwerken ook.

Vandaag pak ik eerst de verhalen zelf. Ik heb wat dagen over die ik nog uit wil tikken van afgelopen week en start hiermee in het hotel en blijf voornamelijk binnen. Herbert is al vroeg vertrokken naar de garage weer. Hier steekt het allemaal op een rubbertje op het moment. De winkels zijn dicht, maar vandaag gaan ze proberen om dit rubbertje te krijgen voor ergens bij het vliegwiel. Daarna is de motor helemaal klaar en kan deze er in een dag worden ingebouwd.

Herbert is vroeg thuis, want vanavond komt het rubbertje pas en daar hoeft hij niet op te wachten natuurlijk. In de tussentijd heeft hij geconstateerd dat de bussen van de veren aan vervanging toe zijn en deze zijn ook besteld. Ook lag er nog een oude plaat, waarvan hij een bescherming heeft gemaakt voor de stuurstangen.

Als ik nog bezig ben op de hotelkamer gaat hij rustig op het dak zitten om te kijken naar de situatie op de straten ter plekke en ik voeg me bij hem als ik uitgetikt ben. Het is relatief rustig, maar we horen wel gejoel uit de straten. Verderop in de wijk zijn wel confrontaties, maar voorlopig even uit ons zicht. Alle huizen zijn bijna voorzien van een plat dak waarop zonnepanelen staan met waterreservoirs om de douche te voorzien van warm water en additionele elektriciteit. Tijdens de straat taferelen dient deze ruimte als wachtruimte voor de locals en toeristen om ordinair een rel partij te zien. Dit zou een mooie woning zijn voor “Martijn R(D)ellink” een teamgenoot van mijn voetbal elftal.

Er komt ook een hele donkere lucht opzetten vanuit de bergen en trekt langzaam de Kathmandu vallei over. De donkere lucht neemt onweer met zich mee en drukt de heldere hemel langzaam weg. Het blijft indrukwekkend hoe deze wolken zich manifesteren en gelaten kijken we toe hoe de grote druppels langzaam komen en de wind op komt zetten met veel geweld. Alle stof vliegt door de lucht en alle losse plastic zakken zie je door de lucht gejaagd heen worden. Vogels kunnen de wind niet aan en belanden tientallen meters op een ander gebouw als voorheen hun bedoeling was lijkt het. Sommige duiven worden rechtstreeks gelanceerd en vliegen rakelings langs je heen. De hotelbediende die alles wil afsluiten wijs ik er nog even op dat hij glasplaat wellicht moet wegleggen anders waait die kapot, maar hij luistert niet en nog geen minuut later waait deze ook inderdaad kapot. Vrolijk neuriënd gaat hij verder en laat hij het allemaal gebeuren.

Als het echt teveel is afgekoeld en te hard regent gaan we de kamer op. Het blijft fantastisch die weersveranderingen te zien boven de aparte opbouw van de stad Kathmandu.

Na de regenpartij van uur en half slapend te hebben doorgebracht op de bedden duiken we straat weer op als het droog is en hebben we weer een avondje Kathmandu met een natje en een droogje. Wat moeten we anders. Het is stomweg tijd verdrijven totdat de landrover weer loopt.