Turkije

Land Profiel

Door zijn ligging tussen Europa en Azië heeft Turkije een grote invloed in het Zwarte Zeegebied, het Middellandse-Zeegebied en het Midden-Oosten.
 

Note: De genoemde informatie is afkomstig en overgenomen uit onze Wereldatlas.

Grensovergang

De grens over naar turkije is over het algemeen geen probleem. Als de visa gereed is kan je zo naar binnen rijden en omdat je toerist bent en een vriendelijke politiebeamte tegenkomt, kun je waarschijnlijk sneller door de overgang.

Wij zijn bij de grensovergang richting Edirne Turkije binnengegaan.

Als we oprijden parkeren we eerste de auto voor de controle post. De auto eenmaal helemaal vergrendeld lopen we een exchange zaak binnen. Als we hier navragen waar we BTW kunnen vorderen, loopt het al snel vast. De eerste post blijkt een politiepost te zijn en we stappen de auto weer in. De man kijkt onze papieren na en zegt lachend kijkende naar onze auto dat we door mogen rijden. Dit is onze eerste douanepost zonder echt rokende auto, dus we zijn op onze hoede.

Eenmaal voor de feitelijke grenspost staande parkeren we de auto en sluiten alles weer af. Bij de douane verder niemand als we naar binnen lopen. Als er een vriendelijke lachende dame eraan komt verwijst ze ons naar een ietwat bollige Bulgaar, die ons verhaal aanhoort. Even later komt er iemand aan en ze sparren wat in het Bulgaars en grijpen naar een formulier. Herbert en ik proberen op een vriendelijk, daarna dwingende toon en daarna telergestelde toon te forceren dat ze ons de juiste weg wijzen, maar helaas er zijn geen alternatieven aan de grens om BTW terug te vorderen van de gemaakte kosten aan de motor.

De rekening van Assist service is leuk voor ons. Maar een bedrijf moet een licentie hebben om en een formulier invullen voor ons om BTW terug te geven aan de grens. Daru Car de landrover dealer naast Assist service had dat gekund. Alleen bedragen boven de 100 Lewa komen hiervoor in aanmerking. We kunnen terug rijden naar Sofia en daarna het bedrag van circa 200 euro terug vragen als we Daru Car bereid krijgen om dit voor ons te doen. Echter het geheel moet binnen 30 dagen gebeuren. Geen optie voor ons dus en we halen bakzeil en gaan verder met onze reis. Op naar Azië.

Als ik de auto buiten weer wil sluiten valt de portier spontaan weer open. Wat nu weer denk ik. De sluiting is met popnagels en heeft losgelaten door de klappen van de deur in de portier. We kunnen deze er weer in drukken en gaan weer verder en sluiten aan in de rij bij de Bulgaarse grens. Het gaat langzaam, maar als ze ons aan zien komen nemen ze de autopapieren en de paspoorten in ontvangst en kijken ons aan en stellen twee vragen, waaronder mijn naam. Ik antwoord snel. Waarschijnlijk een trucje om snel te bekijken of alles in de haak is. In de tussentijd is mijn deur weer losgeschoten en moet ik de veer en het haakje voor de grenspost oppakken en ze kijken me vreemd aan. Waarom moet dit nu weer hier gebeuren Herbert ligt in een deuk naast me en de grenswachten kunnen er ook om lachen. Daarna vragen ze waar de reis heengaat en ze beginnen nog harder te lachen. Ze maken geen probleem van de overschrijding van de 30 dagen limiet voor Bulgarije en vragen er niet eens naar. Ze stempelen ons uit in het paspoort en of we go. Wat een f*** deur!

Ik stop direct in de duty free zone en we willen onze laatste Lewa’s opmaken. We hebben in Svilengrad nog 10 Lewa gepind en dat moet op. Voor de resterende maak ik mezelf blij met en pakje Moods sigaren.

Als we verder rijden komen we eerst bij een post, waar een man zit die onze gegevens in het systeem klopt en problemen heeft met mijn achternaam. Achteraf blijkt nu dat ik hun systeem Steenbruggen Sander heet i.p.v. andersom. Daarna als we verder rijden komen we in een lange rij terecht en kijken we elkaar aan van o.k., dit kon wel eens een lange geschiedenis worden. We staan er ongeveer 20 minuten en we rijden enigszins vlot naar de politiepost. De Politie agent ziet dat er geen visa in de paspoorten zit en verteld ons waar we die krijgen kunnen. Een rij hokjes naast elkaar en er zit een Turkse man in die simpelweg een sticker in het paspoort drukt. 10 euro pers tuk kosten ze en klaar zijn we. Als we de stickers laten zien mogen we de auto direct vooraan zetten en worden we per direct geholpen. Verderop is weer een rij en de politieagent zegt dat we hier niet in hoeven te staan en rijden zo naar voren zonder probleem, waar we ontvangen worden door een Turkse man. Hij kijkt alles na en begint te bellen naar voren. De naam klopt niet. Even denk ik dat hij moeilijk kan gaan doen, maar toch na 5 minuten bellen zijn ze eruit. We kunnen gaan. Bij de laatste post moeten we 3 euro betalen voor waarschijnlijk het gebruik van het wegennet, zoals de man zei.

Al met al een relatieve makkelijke grenspost om Turkije binnen te komen.

Visa en Paspoorten

Noemenswaardige bezochte steden / gebieden

In Turkije zijn we door de binnenlanden getrokken. Alleen de toeristische trekpleisters en de noord oostelijk gebieden aan de Kaspische zee hebben we links laten liggen, omdat we respectievelijk nog wel een keer aan de Turkse kusten komen met normale vakanties en het oosten was te ver weg van onze geplande route.

Turkije is een bijzonder mooi land en het doorkruisen van dit land brengt veel verschillende landschappen met zich mee. Na de oude stad Instanbul zijn we langs de zwarte zeekust en over het Bekir gebergte getrokken. Na deze verschillende mooie streken kom je op de Turkse hoogvlakte in het middne van het land waar de zoutmeren Tuz Gulu zitten.

Iets verderop zit Nevshir, die ook bekend staat onder de naam Cappedocia.

Een andere aanrader is Nemrut Dagi in de richting van de grens met Syrië. De sneeuwtoppen van de bergen in erzerum sluiten onze reis door Turkije af.

• Instanbul

Instanbul is een prachtige oude stad met vele oude moskeen en de Bosporus, de brug tussen Europa en Azië.  Hier hebben we 3 dagen rondgezworven op zoek naar de culturele en oude historie van Turkije. Deze plek heeft echt prachtige plekken om te zien en is op te delen in het oude en nieuwe Europese deel en het rijkere Aziatische deel.

Het oudere Aziatische deel heeft veel oude Moskeen, muren en oude aangezichten. De kleine straatjes laten je zien dat dit een grote stad is. Het nieuwere deel rond Taksim is waarschijnlijk gebouwd in de tijd van Ataturk en is het nieuwe centrum met veel muziek, literatuur en nieuwe moderne invloeden. In dit deel zit ook de grote winkelstraat en is het super om de kleine straatjes af te struinen naar leuke souvenirs. Er zijn allerlei boeken te vinden en de jonge dames lopen veel zonder hoofddoek.

Het Aziatische deel heeft een verrassing in zich. Nadat de brug naar dit deel is gemaakt en bij toevalligheid zijn wij op het hoogste punt terecht gekomen. Van hieraf is het uitzicht over heel Instanbul. Dit park is versierd met boomverlichting en de bergtop kijkt uit over het Europese deel. Een fantastische plek om een romantische avond door te brengen. Het café in dit deel heeft lage prijzen en is toegankelijk voor iedereen om zo ook de lage inkomens toegang te bieden tot dit romantische plekje of om met de hele familie even uit te waaien.

• Zwarte Zee

Aan de zwarte zee is het lekker vertoeven en het is warmer als in de binnenlanden. Het is jammer dat veel omgevingen enigszins vervuild zijn met rommel, maar verder is een duik in het zeewater niet warm, maar wel even lekker.

• Tuz Gulu

Deze zoutvlaktes zijn groot en het begin is maar enkele cm diep, waradoor het mogelijk wordt om erin te lopen en met de ondergaande zon, erg mooie foto’s te maken. Wat minder maar toch gaaf om te zien was dat de locals een schaap slachten in een kinderspeeltuin. Als je hier in de buurt bent, het is goed weer en later in de middag, neem dan de tijd om wat foto’s te maken.

• Nevshir, Goreme (Cappedocia)

In Cappedocia woonde men vroeger in de rotswanden van de bergen en omgevingen. Door erosie zien de huizen eruit als waterdruppels en kan je de verschillende lagen steen zien. We zijn hier een paar dagen geweest en hebben overnacht bij de backpackershostel, waar je andere reizigers tegen kan komen. Zeker een aanrader. In de omgeving liggen ook ondergrondse stadjes, een Canyon en mooie landschappen, waar een 4WD prima tot zijn recht komt.

• Nemrut Dagi

Nemrut Dagi noemt men ook wel “Throne of the Gods”. Het is op berg Nemrut (Dagi), die tot op 2150 meter hoogte reikt. De toenmalige koning Kommange, die moest strijden tegen de Romeinen en het Perzische rijk heeft als een soort verzoening de goden van alle rijken samengevoegd in een beelden paradijs boven op de berg.
 

Een waar kunstwerk vanwege de weinig faciliteiten en beroerde toegangswegen vanuit het verleden. Wij hebben op de bergtop geslapen en de zonsopgang bekeken. In een woord prachtig en onze eerste zonsopkomst keek uit over lage waterstreken en prachtige glooiingen.

• Gebergte nabij Erzerum

Richting de grens met Iran komt het hooggebergte om de hoek kijken. Aangezien de winter eraan komt zijn de bergtoppen met sneeuw bedekt. Ondanks dat het er koud is, was er ook verse sneeuw.   

Bijzonderheden van het land

In Turkije zijn zeer veel Moslims. In moslims is onderscheid tussen Soennieten en Sjiieten. In Turkije zijn voornamelijk Soennieten, waarbij er een groot aantal Koerden in het land aanwezig zijn. De mensen leven prima bij elkaar en de levensstandaard is erg hoog in de steden. Op het platteland is het ietwat ouderwets, maar niemand lijkt er honger te lijden en dat was bijzonder om te zien, aangezien ik dat anders verwachtte vooraf. Het land is erg ontwikkeld en staat er beter voor als bijvoorbeeld Bulgarije als je kijkt  naar de mensen op dit moment.

Blijkbaar heeft Ataturk hiervoor gezorgd in de 20 ste eeuw. Hij heeft de religie gescheiden van de staatsvorm en zijn wetten. Hij wordt dan op elke straathoek geëerd en overal hangen foto’s.

De mensen zijn aardig en bieden overal “Chai” aan. Echter ze zijn wel brutaal en vrouwen spreek je bijna niet in dit land. De mannen staan centraal en de vrouwen lijken bijna contact gestoord, ook al zijn ze dat niet. Als de auto losgaat staan er direct 10 man omheen en alles is verhandelbaar in hun ogen. Wat we hebben ervaren is dat ze wel enthousiast zijn en het beste voor hebben met hun gasten.

Het platteland is erg conservatief lijkt het. Veel hoofddoeken en traditionele kleding, maar er is mechanisatie en men lijkt relatief goed te kunnen leven van het land en de levensstandaard is relatief hoog.

Hoe men zich hier kan vermaken is echter een raadsel voor ons. Er zijn alleen met TL verlichte koffiehuizen, waar men allen thee en koffie drinkt. Soms staat er een biljart tafel en er zijn alleen mannen aanwezig. Met de Ramadan gaat iedereen naar de Moskee vanwege familietraditie, maar er zijn er niet veel die 5 keer per dag naar de moskee gaan.

Er zijn veel koerden die zich concentreren in het zuidoosten van het land. Hakiri hebben we maar vermeden, maar in Dyanbakir en omstreken zien we veel koerden. Ze hebben typische kleding en hoofdtooien. Er zijn ook veel Militairen aanwezig en hun aanwezigheid is duidelijk merkbaar.

Het mooiste van Turkije blijft het land en de verschillende omgevingen. Een prachtige land om doorheen te kruisen.