Pakistan

Land Profiel

Samen met India maakte Pakistan tot 1947 deel uit van Brits India. In dat jaar werd het gesticht als een onafhankelijke moslimstaat, naast het hindoeïstische India.

Note: De genoemde informatie is afkomstig en overgenomen uit onze Wereldatlas.
 

Grensovergang

De grenzen met Pakistan zijn relatief makkelijk door te komen. Er is weinig controle en toeristen worden vriendelijk benaderd. De grensovergang van Iran naar Pakistan was een oude stoffige grensovergang. Op verschillende locaties verspreid over een groot oud zanderig terrein word je meteen geconfronteerd met de verschillen met Iran. We moeten links rijden en er zitten veel hobbels in de weg. De weg naar Quetta, de eerste grote veilige stad volgens de geleerden is een rit van 600 km kommer en kwel. Je wordt niet alleen geconfronteerd met km bordjes om de kilometer, maar je zit ook regelmatig tegen het dak van de landrover. De mannen bij de grensovergang geven je een vriendelijke handdruk en vullen de gegevens in een apart boek en bij de andere post op het terrein worden de carnet gegevens ingevuld. Geen probleem en neem de tijd voor een bakje thee met de mannen. Je bent immers hun gast. Zorg van te voren wel dat  je motor en chassisnummer zichtbaar zijn en dat stof verwijderd is. Het geeft wat meer rijd voor een tweede bakje thee.

Van Iran naar Pakistan hebben we 80 liter extra Diesel meegenomen achterin de laadbak verscholen achter de kisten naast de 60 liter die we standaard al bij ons hebben op en rond de auto. Dit was geen probleem en als domme toerist weet je immers niet dat je geen Diesel mee mocht nemen en je wilt in een keer door naar Quetta, dus je hebt de brandstof nodig…….

Zowel aan Iranese zijde als aan Pakistaanse zijde zijn de controles marginaal en is in een tijdsbestek van 2 uur veel geregeld.

Visa en Paspoorten

Het visa voor Pakistan hebben we in Zahedan, de laatste grote plaats voor Pakistan geregeld. Tijdens 2,5 uur wachttijd en het nodige rennen en gevlieg naar de bank kregen we politiebegeleiding. De mannen voel zich trots als ze voor je mogen rijden en het is een voorbode van Pakistan waar je tot aan Islamabad begeleid zal worden door 4WD en grote geweren.

Van de ambassade mensen kreeg ik op mijn donder. Ik had dit thuis moeten regelen en niet hier op 5 voor 12. Echter met een “domme toeristen houding” en een keer sorry heeft de man zijn taak volbracht en na zijn lunchpauze van een uur krijg je het visa voor een kleiner bedrag als in Nederland. Om ons heen zijn verhalen van een Franse familie die een maand in Teheran hebben gewacht op de visa. Wie waagt, die wint…! Ik weet niet of het geluk is of wijsheid, maar onze visa vertrekking gaat voorlopig zeer vlot. De van tevoren moeilijkste landen Iran en Pakistan hebben we beiden in een paar uur kunnen regelen ter plekke.

Noemenswaardige bezochte steden / gebieden

In Pakistan zijn we geweest in de grote steden Quetta, Islamabad, Pechawar en Lahore. Karachi en Rawalpindi hebben we over geslagen vanwege de tijd en een reden te hebben om nog een keer terug te komen. Als ik het noorden van Pakistan alleen al een fantastisch gebied om een paar weken met een tentje of  4WD drive doorheen te trekken.

Lahore en Islamabad zijn de nieuwe steden met nieuwe infrastructuur, waarvan Lahore meer geschiedenis heeft, wat je terugvind in de stad. Elke stad heeft kleine dingen die de moeite waard zijn. In Pechawar is het de oude stad met alle oude gebouwen, die elk moment in kunnen storten en undercover als Pakistaner naar de Afghaanse grens.

In Lahore is het overduidelijk de grote moskee, de oude stad en het fort. Maar vooral na zonsondergang is het uitzicht prachtig terwijl de stad te bewonderen is en een groots verlichte moskee en fort het uitzicht schitterend maken vanaf een klein open balkon van een goed restaurant.

Tussendoor zijn we naar wat forten geweest en een paleis waar we toestemming van de prins die binnen zat moesten hebben. Wat opvalt zijn de grote aantallen roofvogels boven de steden en gebieden. Normaal zie je er nooit een, nu zie je er dagelijks honderden.

The Northern Areas

Veelbelovend keek ik uit naar het noorden van Pakistan, waar we doorheen zijn gecrost met de Landrover. Niet alleen meer dan de moeite waard, het is ook een geweldig ervaring en waarschijnlijk een van de hoogte punten. Ik dacht het koud te krijgen in de Landrover deze winter en deels is dat waar. We hebben het af en toe koud gehad met forse temperaturen onder nul wat zwaar afzien was, maar we hebben ook geluk gehad en af en toe vaker een hotel genomen. Het geluk zat in hem in het weer. Gedurende de hele winter hebben we het mooie weer mee gehad. We hebben echter wel de verse sneeuw gezien, tracks in de sneeuw gemaakt, de landrover tot grootse hoogte kunnen krijgen totdat de sneeuw en ijsvlakte teveel werd om voldoende grip te behouden op 3000 meter hoogte.

Steile afgronden en diep dalen en valleien en de komst van het eerste lente en zomer zonnetje en een dag regen maken het totaal plaatje compleet. Crossend door modderbaden, sneeuw en over ijs hebben we alles kunnen zien wat er in deze tijd van het jaar te verwachten is. Spelend met een sneeuwluipaard van 8 maanden en turend naar Ibex in de bergen brachten we dagen door. We hebben twee tracks gemaakt door 30 cm sneeuw en de hoogste bergen van de wereld kunnen aanschouwen. En dat was zo de moeite. Ik wil niets verder daarover zeggen. De onderstaande foto’s vertellen genoeg. Geniet en oordeel zelf!

Foto’s

Bijzonderheden van het land

Pakistan heeft in mijn opinie twee mooie onderdelen, namelijk de mensen en vooral de noordelijke bergen. DE mensen zijn erg gastvrij. Waar we in Iran en Turkije al veel gastvrije mensen tegenkomen, zijn ze in Pakistan nog een stukje extremer. Je bent hun gast en je betaald niets. In het noorden wordt dat wat minder omdat dit het levensbestaan is van de mensen aldaar, maar vooral de Pasjtun’s zijn meesters in het verwennen van hen gasten. De eerste dagen worden we bij een karateleraar en een stammenhoofd uitgenodigd en we hebben een interessante middag.

De gasten moeten alles aannemen. Het is hun eer en gewoonte om de gasten te verwennen met hun cultuur, ook al kan het soms een arme familie betreffen. Er zijn teveel bevolkingsgroepen en religiegroepen om te zeggen het is dit of het is dat, maar wat ze wel gemeen hebben is dat de mensen erg gastvrij zijn en dat Nederland daar wat van kan leren. Er wordt echter een heel ander beeld geschetst in de media en Nederlanders kennen Pakistan als religieuze fanatiekelingen. Dit is voor een deel ook waar, maar er is nog een andere zijde en dat is dat ze hun gasten als ware gasten verwennen. De combinatie met vaak redelijk engels sprekende mensen, maakt het dat je in leuke gesprekken terecht kan komen. In 2 families hebben we ronduit kunnen spreken over de verschillen van religies, cultuur en de opbouw van Pakistan. Een stukje achtergrond wat de cultuur makkelijker te begrijpen maakt.

In Pakistan botst iedereen met elkaar. Stammen met regering, provincies met regering. Er wordt geklaagd over infrastructuur en voorzieningen en als het de mensen niet aanstaat gaan ze de straat op. In Pakistan kan wat dat betreft alles, al vergeten veel mensen dat dit niet gevaarlijk is over het algemeen voor toeristen, daar ze zich richten op regering. Aan de randen met Afghanistan zijn “tribal areas”, waar je niet zomaar heen kunt zonder bescherming of te worden uitgenodigd door het stammenhoofd. Hier wordt regelmatig geschoten en zijn er geen wetten.  Alles kan In Pakistan, maar met een dosis gezond verstand en de nodige informatie, kom je niet in deze situaties terecht.

Het meeste hebben we geslapen in de Landrover bij een politiebureau of in de grote steden in een hotel. Overal tussen de steden in onder Islamabad wordt politiebegeleiding en het gestaar van de mensen je al snel gewoon. Alles wat je doet wordt bekeken, maar dat zegt verder niets. Je bent vrij om te gaan en staan waar je wilt. Alleen loopt er een mannetje met een Kalshnikov mee of een horde mensen van een mannetje of 50 die aandachtig kijken hoe de aanuit knop werkt van je camera en benieuwd zijn hoe een blanke een cola drinkt. Je voelt je een heuse filmster en je bent weer blij dat je in Nederland gewoon een normale jongen kan zijn.

Indrukwekkend waren de rituelen van de sjiieten in Skardu. Iedereen kent de beelden van deze bevolkingsgroep die in het geloof de profeet Mohammed (May peace be upon him) als hoofdfiguur zien. Het slaan van zichzelf en het bewerken van het eigen lichaam met messen tot bloedens aan toe heeft erg veel indruk gemaakt. Als je kijkt naar de cijfers zijn er 20 % Sjiieten in dit land en is het daarom terecht dat iedereen fanatieke moslim is. Het is echter wel mogelijk om sjiiet te zijn, omdat de islam hier het hoofdonderdeel van het leven is. Iedereen houdt zich streng aan de regels van de koran.

Al met al heb ik denk ik alle onderdelen wel in grote lijn gezien, gehoord, geproefd van het leven in Pakistan. In 6 weken tijd zijn we door het land getrokken en hebben we de cartoonrellen gelukkig net ontlopen in Pechawar. Er zijn gewoon wel plekken waar je beter niet tussen kan staan.

Pakistan is te divers om te zeggen: “zo is het!”, in mijn optiek. Elke streek heeft andere kenmerken en andere eigenschappen en zoals gezegd, alles is mogelijk. Het is zeker de moeite waard om deze mensen te ontmoeten en ze geven je een ander kijk op de media in Nederland. Vooral het noorden is zo fantastisch. Als klimmer, trekker, bergwandelaar of hou je gewoon van bergen, dan is het een must om hier een keer te zijn geweest.

In Pakistan is alles mogelijk !