Bulgarije

Land Profiel

Sinds de val van het communistische regime maakt Bulgarije een trage ontwikkeling naar democratie en economische hervormingen door. 

Note: De genoemde informatie is afkomstig en overgenomen uit onze Wereldatlas.

Grensovergang

Bij de grenspost tussen Pirot en Sofia rijden we de grens over naar Bulgarije. De beambte vraagt ons waar we heen gaan en begint spontaan te lachen nadat hij ons goed heeft geobserveerd en wederom vroeg waar we heen gingen. Na deze post is het een duty free zone, kortom in mijn beleving is dit niemandsland waar een man met grote blauwe zonnebril vraagt om 4 euro tol. Belachelijk, maar het zal wel.

Het derde postje zit een man die om het kentekenbewijs en de paspoorten vraagt. Hij neemt alles in en bestudeerd alles in het ver weg zittende kleine hokje. Iets verder worden we bestudeerd door een tweede beambte, maar deze zien we niet goed door de lamellen van de luxaflex.

De man vraagt wederom waar we heen willen en vertel hem dat de weg naar Australië leidt en hij begint hartelijk te lachen en wenst ons succes met de reis. Aan de Bulgaarse grenspost zit een vrouw die spontaan alle papieren kort nakijkt en ons ook veel succes wenst. We zijn in Bulgarije, weer een land erbij.

Ook deze overgang is redelijk makkelijk over te komen. Als je de papieren, daar bij de hand hebt en rust uitstraalt en je niet ongemakkelijk voelt is er niet veel aan de hand. We hadden alleen paspoorten en verzekeringsbewijs nodig.

Visa en Paspoorten

Voor Bulgarije zijn geen aparte visa nodig. Je krijgt een stempel nadat alles grondig en goed is nagekeken. De man was vriendelijk en je wordt meerdere malen gecontroleerd, voordat je door mag.

Tijdens de car break down hebben we de visa geregeld voor India in Sofia.

Noemenswaardige bezochte steden / gebieden

In Bulgarije hebben we ruim 1 maand doorgebracht, waar we hoopten 1 dag te verblijven. Kortom ver buiten budget en met veel momenten hebben we het land kunnen bestuderen en er zijn veel plekken waar je heen kunt. Ons vielen de volgende zaken op.

In Bulgarije zijn we bij Boyana kerk geweest op de berg van Sofia en het historische museum van Bulgarije, waar vroeger de president woonde. Het valt op dat de Orthodoxe Bulgaar erg nors is vooral passief. Ze nemen leven zoals het is, hebben het erg moeilijk met zichzelf en het leven op zich. De jonge mensen kunnen engels. De ouderen vooral Russisch. Je kan je goed verstaanbaar maken, zei het soms met handen en voeten.

Als je de geschiedenis bekijkt van Bulgarije, heeft het land een onafhankelijke positie nu, maar hebben de leiders van dit land in vroegere jaren veel geswitcht om het beste voor hun land te krijgen. Zo heeft Bulgarije eerst deel uit gemaakt van verschillende gebieden voor de geboorte van Christus en zijn er daarna 3 koninkrijken gevormd. Bulgarije was deel van het “Byzantium”  en is na een paar eeuwen onderdrukking door de turken beïnvloed door de Fransen en Engelsen rond 1900. Deze invloeden hebben de leiders van destijds zelf opgehaald uit het westen om het beter te krijgen. Daarna kwamen de communisten terug die de leiders van die tijd hebben vermoord en hebben de orthodoxen onder communisme geleefd. De laatste jaren maken ze de omslag naar de westerse wereld. Inmiddels al 15 jaar zijn er westerse invloeden, die proberen een kapitalistische wereld te creëren. Nu lijkt het communisme hier weer terug te komen. Veel mensen van 30 jaar en ouder prevaleren dit systeem. De gewone mensen willen hun zorgeloze bestaan terug van de voorgaande jaren terug.

De gewone mens voelt zich onderdrukt door de maffioso van de regering en men leeft bij de dag. Er zijn veel orthodoxen hier die stiekem bijklussen op generlei wijze om het voor henzelf beter te krijgen en een extra zakcentje te verdienen. Eigenlijk is dit diefstal, maar het is hier orde van de dag. De politie op straat is makkelijk en staat veel toe. Ze lijken niet corrupt op welke wijze dan ook.

De prijzen voor verschillende dingen zijn vele malen lager als in Nederland.  De jonge engels pratende mensen schamen zich voor sommige typische Bulgaarse handelingen en fouten, maar zijn dan niet idealistisch. Ze begaan hun lot vaak, zonder te denken dat het anders zou moeten, want ze kunnen er zelf niet aan bijdragen volgens hun eigen gedachtepatroon.

We hebben veel discussies gehad met mensen of Bulgarije bij Europa moet en zou mogen. Sommigen vergeten dat deze unie ontstaan is voor een deel door de tweede wereld oorlog en dat er nu geen oorlog meer is in west Europa. Anderen vragen zich af wat de Europese unie wel niet van zich zelf denkt dat landen als Turkije en Bulgarije er niet bij mogen.

De landen hebben nu eenmaal nog veel verschillen tussen rijk en arm en er zijn corrupte regeringsleden. In Nederland is dit niet anders, maar wordt dit anders genoemd, namelijk politiek. Hoe kun je dynamisch anderen beïnvloeden, zodat jij je ideeën door kan voeren. Zodra er geld bij komt kijken wordt het corruptie…… In ieder geval komt Bulgarije op mij over als een land die op de ladder van Nederlandse standaard op 60 % zit en dat de mensen nog 15 procent nodig hebben om te zien dat het beter gaat en het vertrouwen te krijgen om verder te bouwen. Als dit over 10 jaar zover is, zal de werkende klasse, de zwakkeren in minder financieel sterkeren met zich mee trekken naar een hogere westerse standaard. De mensen leven voor een groot deel al op een westerse manier. Er worden aan de zuidwest kant veel nieuwe gebouwen gemaakt, zoals we ze ook in Nederland kennen.  

Alleen de mindset zit velen nog in de weg. De veranderingen zijn er volgens ons al voor een deel, alleen de acceptatie van de mens heeft nog geen draagvlak.  Over 10 jaar is het hier heel anders, tenzij de communisten weer aan de macht komen waarschijnlijk. Dan kan het wel eens zo zijn dat Bulgarije stil blijft staan of terugvalt. Op zich niet erg als ze dat willen, maar dan zal toetreden tot de Europese unie niet mogelijk zijn in mijn mening. In het andere geval als mijn mening terecht is en ook op het platteland de veranderingen door komen zetten, dan zal het met een jaar of 6 – 8 mogelijk zijn om toe te treden als iedereen de schouders de onderzet.

Een ander interessant item is het geloof. Wij zelf zijn atheïst en dus niet gelovig. Daarentegen zijn we allebei nog al benieuwd naar de verschillen in geloven en waar de verschillen inzitten. De mensen hier zijn voornamelijk orthodox. Na enige verdieping hierin blijkt dan dat Orthodoxen vergelijkbaar zijn met de Rooms Katholieken in de breedste zin van het woord. Orthodoxen richten zich tot Constantinopel, Instanbul en katholieken richten zich tot de paus in het Vaticaan. Dezelfde personen worden aanbeden alleen met kleine verschillen. In het verleden zijn hier blijkbaar de nodige oorlogen over geweest en uiteindelijk is er deze persoon geweest die heeft gezegd dat in dit gebied the orthodoxe manier wordt gevolgd. 2 kapiteins op een schip werkt niet en daardoor zijn de religies iets verschillend en afzonderlijk van elkaar.

Waarschijnlijk is dit maar een deel van het grotere geheel, maar het is leuk om te kijken in een land waardoor dingen zijn zoals ze zijn en dit is een deel ervan. Het leert je begrijpen, waarom mensen hier leven zoals ze leven en we gebruiken als referentie Nederland.

Dit land is in opbouw en verschilt op veel punten niet van Nederland. In 1998 werd een nieuw neergezet toiletgebouw in Sunny Beach compleet leeggeroofd in 2 weken tijd. Dit is volgens mij nu nog mogelijk, maar het gebeurd veel minder en er is een bepaalde sociale controle. Er is wel criminaliteit, maar je kunt je gewoon veilig voelen. Mensen zijn vriendelijk als je ze aanspreekt en ze reageren op je en na 2 weken spreken ze je uit zich zelf aan om te vragen wat je hier nu daadwerkelijk doet.

Verkeerstechnisch is dit land een chaos. Er zijn regels, maar niemand houd zich eraan.  Daarom noemen we dit een georganiseerde chaos. Er gebeurd van alles, iedereen toetert (en niet alleen naar mooie vrouwen) en iedereen komt in de bus, komt op zijn bestemming en het reilt en zeilt zonder al teveel problemen. Toch kijk ik altijd 2 keer om zeker te weten dat ik over kom in Sofia, zodat ik niet onder de bus beland. De beelden uit 1998 zijn zeker nog steeds hetzelfde.

Foto’s

Bijzonderheden van het land

De wegen zijn hier bijzonder gevuld met gaten en alles wat ik uit de vakantie van 1998 kan herinneren komt weer naar boven. Een bijzonder land, dat mag duidelijk zijn. We rijden over grote vlaktes en het landschap is bergachtig / heuvelachtig maar wordt zo mogelijk nuttig gebruikt. De huizen zijn half afgebouwd en gecentreerd in dorpen. Tussendoor staan weinig huizen. In tegenstelling tot Servië Montenegro lijkt het hier beter. Alle wegen naar Sofia zijn minimaal 2-baans en voorzien van grote gaten. Langs de snelweg staan mensen  te wachten op de bus en vind je tractoren en mensen terug die op weg zijn naar de grote stad.